Psy górą!

Wiewia

Napisałam kiedyś opowidanie dla koleżanki o dziewczynce i jej wilczaku... ale zmieniłam tak, że zamiast wilczaka jest tam berneńczyk ^_^
A więc proszę sobie poczytać...i skrytykować ;]

-Och! Mamo! Dziękuję!- wykrzyknęła 13 letnia blondynka z brązowymi oczyma rzuciła się mamie na szyje.
-Nie ma za co, córeczko- odpowiedziała wysoka blondynka, także z brązowymi oczyma. Po tych słowach odgarnęła złote kosmyki z twarzy swej córki, i pocałowała ją w czoło.
-Ależ mamo! Jest za co! Przecież zawsze chciałam mieć berneńczyka! – powiedziała Zuzia i oderwała się z od mamy. Teraz jej ręce spoczęły na karku małej kuleczki- na karku berneńskiego psa pasterskiego
-Nie ma za co, kochanie. Przecież dla mnie najważniejsze jest twoje szczęście. -A jak go nazwiesz?
-Nazwę go…nazwę go… Och mamo jak go nazwać?!
-Zdaję się na twoją wyobraźnie- odpowiedziała do córeczki i usiadła na żółtej kanapie.
-Może…może by…?- zaczęła myśleć. I usiadła u stóp mamy na podłodze. Jedną rękę oparła pod brodę, drugą głaskała swój prezent, który dostała na Boże Narodzenie.
-Myśl, myśl kochanie. A ja zrobię kakao.-odparła Beata i poszła do kuchni.
-Mamo! Mamo! – krzyknęła nagle Zuzanna i pobiegła do kuchni. A za nią jej nowe zwierzę.
-Masz dla niego imię?- zgadła mama.
-Largo-odparła. A na to imię Largo zaszczekał.
-On się zgadza- zaśmiała się Beata i ruszyła do dużego pokoju, a za nią szli obok siebie Zuzia i Largo.
-Mamo ,a otwórz swój prezent-szepnęła na ucho mamie Zuzanna
-A ty swoje pozostałe- równie szeptem odpowiedziała mama.
Zuzanna podała mamie prezent.
-Dziękuję! Córeczko!- wykrzyknęła, na widok perfum.
-Mamo! Rzeczy dla Largo!- krzyknęła uszczęśliwiona i zaraz pokazała Largo jego rzeczy. A była tu smycz, karma dla psa itp..
-Córciu, powinnaś iść już spać- powiedziała mama spoglądając na zegarek. Było już po 1:00 . Bowiem Beata i jej córka Zuzanna otwierały prezenty o 24:00 .
-Ale mamo- Zuzia spojrzała na mamę błagalnym wzrokiem, gdyż chciała przesiedzieć całą noc z Largo.
-Zula-Matka spojrzała na córkę, a na jej ustach pojawił się delikatny uśmieszek.
-Nie jestem Zula- oburzyła się Zuzia.
-Jesteś. Bo tylko Zule nie słuchają się mamy.
-Nie jestem!- odkrzyknęła. I zaczęła się śmiać.
-Dlaczego się śmiejesz?
-Spójrz- powiedziała i wskazała ręką swojego psa, który pokazał zęby mamie jego pani.
-Dobrze Largo, dobrze. Zuzia może się z tobą pobawić, ale tylko w swoim pokoju.- Largo uspokoił się i spojrzał na swoją panią.
-Dobry piesek- powiedziała Zuzanna i przytuliła się do tego małego wilczka.
-Zula…ja jutro muszę wyjechać na trzy dni- powiedziała mama –dasz radę sama zaopiekować się Largo?
-Pomoże mi w tym to- powiedziała Zuzia, i pokazała mamie książkę „Jak wychować szczenię”
-Dobrze. A teraz idź spać, jeśli chcesz mnie jutro rano zobaczyć- powiedziała uśmiechając się.
-Już idę… Largo choć! Pokażę Ci mój pokuj!- i pobiegła przez salon, obok łazienki i koło schodów na strych. Wreście dotarli do zielonego pokoju. W którym znajdowało się łóżko, biurko, szafa, pułki z książkami, oraz puste miejsce, w którym znajdzie się „łóżko” dla psa.
-Wiesz co Largo? Idziemy spać. Ty zostań tutaj, a ja pójdę się umyć- odparła Zuzanna, i już chciała wyjść do pokoju. Ale zatrzymał ją mały pies. Largo zaczął ciągnąć jej czerwoną sukienkę. Jakby chciał powiedzieć ; „Nie idź! Twoja mama kazała mi się Tobą opiekować!”
-Spokojnie Largo- powiedziała delikatnie biorąc na ręce swojego nowego przyjaciela. Spojrzała mu w oczy i powiedziała ;
-Mój mały, ja za chwile przyjdę. Naprawdę- pocałowała go delikatnie w czubek głowy, i odstawiła na ziemie. Wyszła. A Largo usiadł i czekał na swoją panią. Która po kilku minutach zjawiła się z powrotem. Jaki był szczęśliwy. Merdał ogonkiem tak, że słychać było delikatne puknięcia.
-Dobrze kochany. A więc idziemy spać. Wiem, że chciałbyś się jeszcze pobawić, ale muszę się z mamą pożegnać z samego rana.- Zula położyła obok swojego łóżka, łóżko wilczka i wsadziła Largo tam. A sama weszła do swojego łóżka. Jej ręka delikatnie oparła się o głowę jej najwierniejszego przyjaciela.

Chyba wszędzie zmieniłam i nigdzie nie ma nic o wilczaku, ale jakby co to przepraszam... jest to pierwszy kawałek, jeśli będziecie chcieli dam jeszcze kawałek ^^

Shanti

niezłe, ale chyba nie "łuzko wilczka" tylko bernienczyka.... Blue_Light_Colorz_PDT_06

Wiewia

z wilczaka zmieniłam na berneńczyka i tu zapomniałam :P A i "łóżko" nie to "u" ;)

Psiara

fantastyczne.Hehe Zula mowią na moją babke od w-f.

Wiewia

A Zuzia naprawdę istnieje ^_^ Może nie z przygód, ale tak to pisałam to na podstawie jednej dziewczyny; Zuzi :PP