Psy górą!

Shanti

Nosówka (łac. Febris catarrhalis et nervosa canum lub Febris catarrhalis infectiosa canum) jest zakaźną, wysoce zaraźliwą, ostrą, posocznicową chorobą psowatych, wywoływaną przez wirus, z komplikacjami w postaci wtórnych zakażeń bakteryjnych.
Etiologia:
Powodem zachorowania jest wirus należący do jednej grupy z wirusami księgosuszu i odry. Wirus ten jest oporny na czynniki środowiskowe.

Źródła zakażenia i patogeneza:
Źródłem zakażenia są nosiciele i zwierzęta chore, które w wydzielinie z nosa wydalają duże ilości wirusa. Zakażenie następuje głównie metodą kropelkową czyli poprzez układ oddechowy. Możliwe jest przenoszenie mechaniczne wirusa przez człowieka.

Objawy:
Okres inkubacji wynosi 3 do 7 dni. Początek choroby wiąże się ze wzrostem temperatury ciała do 40 - 41 stopni.
Nosówkę dzielimy na następujące postacie: nieżytowa, płucna, żołądkowo-jelitowa, nerwowa, oczna, skórna. Podział ten jest w zależnośći od nasilenia objawów ze strony poszczególnych narządów.

-Postać nieżytowa - zapalenie wszystkich błon śluzowych.
-Postać płucna - wypływ z nosa: surowiczy, ropny lub krwisty. Nieżytowe zapalenie płuc. Kaszel.
-Postać żołądkowo-jelitowa - zapalenie żołądka i jelit. Biegunka, wymioty. Cuchnący kał.
-Postać nerwowa - w efekcie zaatakowania mózgu mamy do czynienia z "dzikim" wzrokiem, brakiem świadomości, nadpobudliwością. Mogą wystąpić drgawki mięśniowe które mogą być połączone z obfitym ślinieniem się.
-Postać oczna - zapalenie spojówek, wyciek z worka spojówkowego surowiczo-ropny, wrzody i perforacja rogówki.
-Postać skórna - (osutkowa) na skórze brzucha, po wewnetrznej stronie ud powstają pęcherzyki ropne, które po zaschnięciu tworzą strupki. Takie pęcherzyki mogą wystąpić w okolicach oczu, otworów nosowych i na wargach.

Zmiany anatomopatologiczne:
Najczęstsze zmiany widoczne podczas sekcji to: nieżytowe lub ropne zapalenie błony śluzowej górnych dróg oddechowych i płuc. Ostry nieżyt żołądka i jelit. Brak zmian w układzie nerwowym.

Rozpoznawanie:
Przy typowym przebiegu choroby oraz danych z wywiadu o braku uodparniania (nieszczepieniu) i wieku zwierzęcia (występowanie u zwierząt młodych, lub starszych ze zmniejszoną odpornością i dawno nie doszczepianych), pozwala przypuszczać, że doszło do zakażenia wirusem nosówki. Zarażenie nosówką możemy potwierdzić badaniami laboratoryjnymi. Najłatwiej można potwierdzić nosówkę wykazując obeność wirusa w komórkach nabłonkowych (między 5 - 21 dniem od zakażenia) metodą immunofluorescencji - IF.

Rozpoznanie różnicowe:
Należy wykluczyć następujące choroby : choroba Rubartha, wścieklizna, toksoplazmoza, leptospiroza, glistnica, tasiemczyca.

Leczenie:
Stosujemy surowice odpornościowe, antybiotyki, sulfonamidy, preparaty bodźcowe, witaminy oraz środki przeciwgorączkowe.

Zapobieganie:
Znaczenie ma uodpornianie czynne poprzez szczepienia. Szczepimy zwierzęta zdrowe i nie zarobaczone już od 12 tygodnia życia. Odporność pojawia się po około 2 tygodniach

N@ti-Psiara

Nie chciałabym żeby mój pies miała taka chorobe ...

Shanti

A kto by chciał... Blue_Light_Colorz_PDT_13

kasia:)

ja nie sadze zeby ktos chcial zeby jego pies chorowal :)